zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania Na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 849) zarządza się, co następuje:
Na stronach Rządowego Centrum Legislacji w dniu 11 października 2019 r. opublikowano projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania. Projekt ten ma zastąpić obecnie obowiązujące rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania. Projekt rozporządzenia odpowiada na pewne niedoskonałości dotychczasowej regulacji. W szczególności – w przypadku dokumentacji medycznej prowadzonej w formie elektronicznej przez podmiot leczniczy – odstępuje od nałożonego na taki podmiot obowiązku powielania danych z dokumentacji indywidualnej w dokumentacji zbiorczej wewnętrznej. Poddane konsultacjom rozporządzenie odpowiada również na podnoszony przez podmioty lecznicze problem dotyczący upoważnienia do dostępu do dokumentacji medycznej. Zaproponowano bowiem, jako rozwiązanie podstawowe, korzystanie z upoważnienia złożonego przez pacjenta z wykorzystaniem Internetowego Konta Pacjenta, które ma charakter uniwersalny i obejmuje dokumentację pacjenta prowadzoną przez wszystkie podmioty lecznicze. W celu promowania tego rozwiązania, przewidziano nałożenie na podmioty lecznicze obowiązku informowania pacjenta o możliwości upoważnienia z wykorzystaniem IKP. Należy jednak zaznaczyć, że udzielanie upoważnienia w ramach dokumentacji medycznej danego podmiotu dalej będzie jednak możliwe. Projektowane rozporządzenie przewiduje likwidację możliwości stosowania przy podpisywaniu dokumentacji medycznej prowadzonej w postaci elektronicznej tzw. wewnętrznych podpisów elektronicznych. Chodzi tu o podpis, który może być składany oraz weryfikowany przy wykorzystaniu wewnętrznych mechanizmów systemu teleinformatycznego podmiotu leczniczego, pod warunkiem spełniania przez ten system określonych w obecnym rozporządzeniu wymogów. W projektowanym nowym rozporządzeniu ta możliwość została wyłączona. Projektodawca dopuszcza obok stosowania kwalifikowanych podpisów elektronicznych, które wymagają ponoszenia przez podmioty lecznicze kosztów na rzecz zewnętrznych dostawców tych usług, możliwość korzystania pewnych rozwiązań o charakterze publicznym. Tymi rozwiązaniami są: podpis zaufany, podpis osobisty oraz „sposób potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępny w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez ZUS”. Możliwość skorzystania z wymienionych rozwiązań przez podmioty lecznicze jest czysto pozorna. Podpis osobisty jest z mocy ustawy o dowodach osobistych automatycznie równoważny podpisowi własnoręcznemu jedynie w stosunku do podmiotu publicznego (a w oczywisty sposób dokumentacja medyczna służy również wymianie informacji między podmiotami innymi niż publiczne, w szczególności przekazywania informacji pacjentowi). Z kolei dla podpisu zaufanego oraz „narzędzia” udostępnianego przez ZUS nie ma informatycznych środków umożliwiających ich wykorzystywanie wewnątrz aplikacji podmiotów zewnętrznych (spoza administracji publicznej). Oznacza to, że aby umożliwić zgodne z projektowanymi przepisami podpisanie dokumentu w ramach posiadanego systemu informatycznego, podmiot leczniczy będzie musiał skorzystać z kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Biorąc pod uwagę, iż podmioty lecznicze (zwłaszcza te, które generują największą liczbę i najbardziej istotnej dla pacjentów dokumentacji medycznej jak na przykład szpitale) zatrudniają nierzadko setki osób dokonujących wpisów w dokumentacji medycznej, projektowane rozwiązanie może generować dla nich potencjalnie ogromne koszty. Uzyskanie podpisu zaufanego wiąże się bowiem nie tylko z jednorazową opłatą za jego założenie, ale i coroczną opłatą abonamentową za jego utrzymanie. Powyższe może doprowadzić do skutku odmiennego od założonego przez autora konsultowanego projektu (czyli zwiększenia popularności elektronicznej formy prowadzenia dokumentacji medycznej, która staje się w tym projekcie formą podstawową). Kwestie ekonomiczne mogą spowodować, że po upływie okresu przejściowego (czyli od 1 stycznia 2021 r.) powszechnie zaczną występować „warunki organizacyjno-techniczne uniemożliwiające prowadzenie dokumentacji w postaci elektronicznej”, uzasadniające prowadzenie dokumentacji w postaci papierowej. Cel, jaki przyświecał projektodawcy (zgodnie z uzasadnieniem) w postaci zwiększenia bezpieczeństwa podpisu, jest słuszny, jednakże mógłby zostać osiągnięty w mniej obciążający dla podmiotów leczniczych sposób. W szczególności, możliwe byłoby wprowadzenie certyfikacji systemów informatycznych do prowadzenia dokumentacji medycznej pod kątem spełniania przez nie wymogów rozporządzenia (zasadniczo analogicznych do wynikających z obecnego rozporządzenia). Takiej certyfikacji (potwierdzającej między innymi, że system ten zapewnia – zgodnie z § 1 ust. 6 pkt. 4) konsultowanego rozporządzenia – identyfikację osoby dokonującej wpisu) mógłby dokonywać Minister Zdrowia przy pomocy Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia. Podpisu wewnętrznego złożonego w takim certyfikowanym systemie nie można byłoby uznać za niewystarczająco bezpieczny. Można założyć, że konsultowane rozporządzenie będzie przedmiotem licznych uwag w ramach konsultacji publicznych ze strony zainteresowanych podmiotów. Należy mieć nadzieję, że Ministerstwo Zdrowia zauważy, iż przy okazji wielu słusznych zmian zaproponowało zmianę, której skutek może być dokładnie przeciwny idei rozpowszechniania formy elektronicznej prowadzenia dokumentacji medycznej i to niedopatrzenie skoryguje. Źródło:
Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania 5. Informacje o odbiorcach danych osobowych:
Na początek uspokajamy – prowadzenie dokumentacji medycznej na zasadach określonych wuprzednio obowiązującym rozporządzeniu z dnia 9 listopada 2015 r. jest nadal możliwe do końca 2020 roku. Najistotniejszą zmianą wnikającą z nowego rozporządzenia jest informacja, że dokumentacja prowadzona przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych powinna być prowadzona w postaci elektronicznej. Dokumentacja może być prowadzona w postaci papierowej, jeżeli przepis rozporządzenia tak stanowi lub warunki organizacyjno-techniczne uniemożliwiają prowadzenie dokumentacji w postaci elektronicznej. Przy czym podkreślenia wymaga, że dokumentacja medyczna może być prowadzona wyłącznie w jednej formie – elektronicznej albo papierowej. Konsekwentnie w wersji elektronicznej powinny być przekazywane także skierowania na badania diagnostyczne, konsultacje czy leczenie. Ponadto nowe rozporządzenie precyzuje także, co stanowi dokumentację medyczną, jak należy ją prowadzić oraz jaką dokumentację uważa się za zabezpieczoną. Co stanowi dokumentację medyczną? Rozporządzenie rozróżnia dwie kategorie dokumentacji medycznej: dokumentację indywidualną oraz dokumentację zbiorczą: 1) Dokumentacja indywidualna – dotyczy poszczególnych pacjentów korzystających ze świadczeń zdrowotnych. Można zaliczyć do niej historię zdrowia, wyniki badań diagnostycznych wraz z opisem, skierowanie na badania diagnostyczne, czy książeczkę zdrowia dziecka. Dokumentacja indywidualna powinna zawierać oznaczenie podmiotu i pacjenta, informację o osobie udzielającej świadczeń zdrowotnych, dane dotyczące stanu zdrowia pacjenta, a także adres poczty elektronicznej, na który może być przekazywana dokumentacja. (Pełna treść: § 2) 2) Dokumentacja zbiorcza – dotyczy ogółu pacjentów lub określonych grup pacjentów korzystających ze świadczeń zdrowotnych. Powinna zawierać oznaczenie podmiotu, numer kolejny wpisu, imię i nazwisko pacjenta wraz z numerem PESEL oraz informacje o osobie udzielającej świadczeń zdrowotnych. (Pełna treść: § 2) Ponadto dokumentację indywidualną można podzielić na wewnętrzną i zewnętrzną: Dokumentacja wewnętrzna – przeznaczona jest na potrzeby podmiotu. Zaliczyć do niej można historię choroby, kartę wizyty czy kartę medycznych czynności ratunkowych. Dokumentacja zewnętrzna – przeznaczona jest na potrzeby pacjenta i zalicza się do niej skierowania, książeczkę zdrowia dziecka, kartę przebiegu ciąży czy zaświadczenia, opinie i orzeczenia. (Pełna treść: § 2) Rozporządzenie opisuje także, jaki rodzaj dokumentacji powinni prowadzić lekarze, pielęgniarki, położne, fizjoterapeuci, a także stomatolodzy i ortodonci. Nie zabrakło również rozdziału dotyczącego prowadzenia dokumentacji z zakresu opieki zdrowotnej nad uczniami, którą stanowi karta profilaktycznego badania i dokumentacja prowadzona przez higienistkę środowiskową lub pielęgniarkę środowiska nauczania i wychowania. Szczególne rodzaje dokumentacji Do szczególnych rodzajów dokumentacji zaliczyć można wykaz recept prowadzony przez lekarza wystawiającego je w postaci papierowej dla siebie lub dla swoich najbliższych. Wykaz taki powinien zawierać: numer wpisu, datę wystawienia recepty, numer PESEL, rozpoznanie choroby, nazwę produktu leczniczego, a także jego ilość, postać, dawkę i sposób przyjmowania. Przepisy działają podobnie w przypadku pielęgniarek i położnych. Ponadto w przypadku prowadzenia dokumentacji w formie elektronicznej będzie przysługiwało zwolnienie z prowadzenia wykazu, pod warunkiem, że wykorzystywany system teleinformatyczny umożliwi automatyczne wygenerowanie takich dokumentów. Udostępnianie informacji lub dokumentacji medycznej Już teraz wiemy, że pacjent może decydować o tym, kto i jakie informacje na temat jego stanu zdrowia może uzyskać od placówki medycznej. Do tej pory taką informację pacjent przekazywał poprzez wypełnienie formularza w formie pisemnej. Aktualne przepisy Rozporządzenia wprowadzają możliwość złożenia przez pacjenta oświadczeń dotyczących udzielania informacji o stanie zdrowia oraz dostępu do dokumentacji medycznej za pośrednictwem Internetowego Konta Pacjenta. Poinformowanie o możliwości skorzystania z IKP jest obecnie obowiązkowe. W przypadku gdy dokumentacja jest udostępniana w formie wydruku, osoba upoważniona przez podmiot potwierdza jego zgodność z dokumentacją i opatruje swoim oznaczeniem, zawierającym imię (imiona), nazwisko, stanowisko i podpis. Dane osobowe pacjenta Do tej pory w karcie pacjenta umieszczano jego dane osobowe takie jak: imię i nazwisko, adres, płeć, data urodzenia i PESEL. Nowe przepisy stanowią, że jeżeli w dokumentacji medycznej jest już zapisany numer PESEL, nie ma konieczności uzupełniania informacji o datę urodzenia czy płeć. Ponadto dotychczasową dokumentację medyczną będzie należało uzupełnić o adres poczty elektronicznej lub elektronicznej skrzynki podawczej pacjenta odpowiedni do przekazywania dokumentacji medycznej. Bezpieczeństwo dokumentacji medycznej Podmiot leczniczy prowadzący dokumentację medyczną w wersji elektronicznej musi w odpowiedni sposób zabezpieczać przechowywane dane. Rozporządzenie uznaje dokumentację medyczną za zabezpieczoną, jeżeli w sposób ciągły są spełnione łącznie następujące warunki: 1) jest zapewniona jej dostępność wyłącznie dla osób uprawnionych wskazanych w przepisach o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz innych przepisach prawa powszechnie obowiązującego; 2) są zastosowane metody i środki ochrony dokumentacji, których skuteczność w czasie ich zastosowania jest powszechnie uznawana. Ponadto odpowiednio zabezpieczona dokumentacja wymaga aktualizacji oprogramowania, stosowania odpowiednich procedur zabezpieczania i przetwarzania dokumentacji, szacowania i zarządzania ryzykiem zagrożenia oraz ciągłej kontroli zabezpieczeń. (Pełna treść: § 1) Według aktualnie obowiązującego Rozporządzenia, dokumentacja w wersji elektronicznej może być prowadzona przy pomocy systemów teleinformatycznych, które muszą spełniać odpowiednie wymagania w tym umożliwiać stały dostęp do danych dla osób uprawnionych oraz posiadać odpowiednie zabezpieczenia przed osobami nieuprawnionymi; dawać możliwość identyfikacji osoby sporządzającej lub edytującej dokumentację wraz z informacjami o czasie dokonanej zmiany; zapewniać możliwość wydruku oraz eksportu danych. (Pełna treść: § 1) Warto wspomnieć, że aplikacja MEDchart była i jest dostosowana do aktualnych wymogów prawnych. Podpisywanie dokumentacji elektronicznej Rozporządzenie precyzuje, że dokumentację w postaci elektronicznej będzie można podpisać wyłącznie, korzystając z profilu zaufanego, PUE ZUS lub z kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Dotychczas dopuszczalne było stosowanie różnych form podpisu, w tym tych dostarczonych przez producenta oprogramowania służącego do prowadzenia dokumentacji. Podpis taki będzie można wykorzystywać jedynie do podpisywania dokumentacji wewnętrznej. Nowe wzory karty obserwacji porodu i książeczki zdrowia dziecka Rozporządzenie Ministra Zdrowia przewiduje także nowe wzory karty obserwacji porodu i książeczki zdrowia dziecka, które stanowią załączniki do Rozporządzenia. Książeczka zdrowia dziecka prowadzona będzie wyłącznie w postaci papierowej i wydawana jest przez podmiot leczniczy, w którym wystąpił poród lub do którego przyjęto noworodka urodzonego w warunkach poza szpitalnych. Książeczka zdrowia powinna być okazywana przy każdej wizycie czy badaniu. Zawiera informacje dotyczące okresu prenatalnego, porodu, stanu po urodzeniu, badań profilaktycznych czy przebytych chorób. Wpisów do niej może dokonywać lekarz lub pielęgniarka po udzieleniu świadczenia. Książeczki zdrowia dziecka wydane przed r. zachowują swoją ważność i nie trzeba ich wymieniać. Podsumowując: od 1 stycznia 2021 roku możliwe będzie prowadzenie dokumentacji wyłącznie w jednej formie – papierowej lub elektronicznej (ze wskazaniem na wersję elektroniczną), obowiązkowe staną się e-skierowania, dokumentację będzie można podpisywać wyłącznie korzystając z profilu zaufanego, PUE ZUS lub z kwalifikowanego podpisu elektronicznego, dokumentację będzie należało uzupełnić o adres e-mail pacjenta oraz poinformować go o możliwości korzystania z IKP. Na dostosowanie się do nowych przepisów podmioty lecznicze mają czas do końca 2020 r. Jednocześnie przypominamy i zachęcamy do przetestowania aplikacji MEDchart, która umożliwia przetwarzanie dokumentacji medycznej zgodnie z obowiązującymi przepisami i spełnia najwyższe normy dotyczące bezpieczeństwa. Polecamy też Ochrona danych w placówce medycznej Wzór polityki bezpieczeństwa danych osobowych Źródło:
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 25 kwietnia 2018 r. w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej w podmiotach leczniczych utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej oraz sposobu jej przetwarzania Na podstawie art.30 ust. 2 ustawy zdnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta iRzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U.
Dz.U. z 16 sierpnia 2010 Nr 149 poz. 1002 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA1) z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów dokumentacji medycznej służby medycyny pracy, sposobu jej prowadzenia i przechowywania oraz wzorów stosowanych dokumentówNa podstawie art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2004 r. Wersja od: 15 lipca 2021r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 1 sierpnia 2002 r. w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób Na podstawie art. 237 § 4 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Brak wymogu bezwzględnego przejścia na postać elektroniczną W związku z licznie napływającymi do Naczelnej Rady Lekarskiej (dalej w skrócie: NRL) pytaniami o to, czy od dnia 1 stycznia 2021 r. konieczne jest prowadzenie w każdym podmiocie wykonującym działalność leczniczą elektronicznej dokumentacji medycznej (dalej w skrócie: EDM), NRL w grudniu ubiegłego roku opublikowała na Y9njtj.
  • 99rx0mar7h.pages.dev/216
  • 99rx0mar7h.pages.dev/287
  • 99rx0mar7h.pages.dev/265
  • 99rx0mar7h.pages.dev/360
  • 99rx0mar7h.pages.dev/249
  • 99rx0mar7h.pages.dev/59
  • 99rx0mar7h.pages.dev/204
  • 99rx0mar7h.pages.dev/57
  • 99rx0mar7h.pages.dev/181
  • rozporządzenie o dokumentacji medycznej