nadciśnienie leki bez recepty forum
tętnicze Wskazania Nadciśnienie tętnicze w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Stabilna dławica piersiowa w monoterapii lub z innymi lekami przeciwdławicowymi. Stwierdzona lub podejrzewana naczynioskurczowa dławica piersiowa (dławica Prinzmetala) w monoterapii lub z innymi lekami przeciwdławicowymi. Skład 1 tabl. zawiera 5 mg lub 10 mg amlodypiny w postaci bezylanu. Działanie Antagonista kanału wapniowego, pochodna dihydropirydyny. Zmniejsza przezbłonowy napływ jonów wapniowych do wnętrza komórki, co szczególnie wyraźnie ujawnia się w komórkach zdepolaryzowanych. Działanie przeciwnadciśnieniowe leku spowodowane jest miorelaksacyjnym wpływem na błonę mięśniową obwodowych naczyń tętniczych. Wpływ przeciwdławicowy jest skutkiem zmniejszenia obciążenia następczego, co spowalnia pracę serca i zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tle. Bezpośredni rozkurczający wpływ na naczynia wieńcowe poprawia ukrwienie mięśnia sercowego. W środowisku o relatywnie niskim pH, jakie występuje w czasie niedokrwienia mięśnia sercowego, amlodypina ma postać zjonizowaną, co dodatkowo zwiększa jej siłę wiązania z receptorem kanału wapniowego. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego (pokarm nie wpływa na szybkość wchłaniania). Maksymalne stężenie we krwi osiąga po 6-9 h, stan równowagi dynamicznej przy powtarzanym dawkowaniu osiąga po 7-8 dniach. Biodostępność wynosi 60-65%. W 98% wiąże się z białkami osocza. Amlodypina jest metabolizowana w wątrobie do nieczynnych metabolitów, wydalany jest głównie z moczem (60%), reszta z żółcią. T0,5 wynosi 35-50 h, u pacjentów z niewydolnością wątroby ok. 56 h. Przeciwwskazania Nadwrażliwość na składniki preparatu. Niewyrównana niewydolność wątroby. Środki ostrożności Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z zastoinową niewydolnością krążenia (NYHA klasa IV). Ostrożnie stosować u pacjentów z istotnym hemodynamicznie zwężeniem aorty i przyjmujących inne leki hipotensyjne. Ciąża i laktacja Preparat można stosować w ciąży jedynie w przypadkach, gdy spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Nie stosować w okresie karmienia piersią. Efekty uboczne Najczęściej, zależnie od dawki: bóle głowy, zawroty głowy, obrzęki, zaczerwienienie skóry, kołatanie serca. Rzadko: uczucie nadmiernego zmęczenia, nudności, ból brzucha, senność; u kobiet występowały częściej obrzęki, zaczerwienienie twarzy, kołatanie serca i senność. Bardzo rzadko: tachykardia nadkomorowa, migotanie przedsionków, bradykardia, ból w klatce piersiowej, hipotonia, obwodowe zaburzenia ukrwienia, omdlenia, zawroty głowy, hipotonia ortostatyczna, zaburzenia czucia, zawroty głowy, suchość w jamie ustnej, zwiększona potliwość, anoreksja, zaparcie, objawy dyspeptyczne, zaburzenia połykania, biegunka, nadmierne oddawanie gazów, wymioty, przerost dziąseł, osłabienie, ból pleców, uderzenia gorąca, nudności, drżenie, zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała, ból mięśni i stawów, zapalenie stawów, kurcze mięśni, zaburzenia funkcji seksualnych, bezsenność, drażliwość, depresja, koszmary senne, niepokój, depersonalizacja, duszność, krwawienia z nosa, świąd, wysypka, rumień, wysypka krwotoczna, częste oddawanie moczu, moczenie nocne, czerwienica, niedokrwistość, leukopenia, trombocytoza, zaburzenia widzenia, zapalenie spojówek, podwójne widzenie, ból gałek ocznych, szumy uszne. W pojedynczych przypadkach: niewydolność serca, niemiarowe tętno, dodatkowe skurcze serca, odbarwienia skóry, pokrzywka, wysuszenie skóry, łysienie, zapalenie skóry, osłabienie i drżenie mięśni, ataksja, migrena, zimne i wilgotne dłonie, apatia, pobudzenie, amnezja, zapalenie żołądka, zwiększenie apetytu, luźny stolec, kaszel, zapalenie śluzówki nosa, bolesne oddawanie moczu, wielomocz, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia, zespół suchego oka. Interakcje Tabletek nie należy popijać sokiem grapefruitowym. Podczas łącznego stosowania z cyklosporyną należy monitorować podawanie cyklosporyny. Należy zmniejszyć dawkę w czasie jednoczesnego stosowania z flukonazolem, itrakonazolem, ketokonazolem, ritonawirem i sakwinawirem. Stosowanie z moksonidyną może nasilać działanie przeciwnadciśnieniowe. Ryfampicyna może przyspieszać metabolizm amlodypiny i osłabiać jej działanie przeciwnadciśnieniowe. Nie stwierdzono interakcji z digoksyną, warfaryną, cimetydyną, etanolem, tiazydowymi lekami moczopędnymi, α-adrenolitykami, β-adrenolitykami, inhibitorami ACE, nitratami o przedłużonym działaniu, NLPZ, antybiotykami i doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi. Dawkowanie Doustnie. Dawka początkowa wynosi 5 mg dziennie, może być zwiększona maksymalnie do 10 mg. Osoby o niewielkiej masie ciała oraz osoby z niewydolnością wątroby powinny zaczynać leczenie od dawki 2,5 mg dziennie. Należy stosować najmniejszą dawkę skuteczną. Preparat podawać raz dziennie, niezależnie od posiłków. Amlodypinę można podawać w skojarzeniu z tiazydowymi lekami moczopędnymi, inhibitorami ACE, α-adrenolitykami, β-adrenolitykami, azotanami o przedłużonym działaniu oraz nitrogliceryną stosowaną podjęzykowo. Uwagi W czasie odstawiania amlodypiny należy zastosować leczenie skojarzone i stopniowo zmniejszać dawkę amlodypiny.
Toramide Lek moczopędny, który zalecany jest w celu zwalczania nadciśnienia tętniczego, a także w przypadku występowania obrzęków wątrobowych oraz nerkowych. Czynną substancją preparatu jest torasemid, który nie jest zalecany w przypadku osób przestrzegających diety niskosodowej. Jakie są leki na nadciśnienie nowej generacji? Jakie są leki na nadciśnienie nowej generacji? 1